Zakończyliśmy projekt „Stanąć na pewnym lądzie – edukacja językowa oraz wsparcie psychologiczne i prawne obywateli Ukrainy”
Jak odnaleźć się w zupełnie obcym miejscu? Z początku to niełatwe, z czasem – czego dowodem są historie naszych kursantów – da się! Zakończyliśmy już projekt „Stanąć na pewnym lądzie – edukacja językowa oraz wsparcie psychologiczne i prawne obywateli Ukrainy”. Pozwólcie, że trochę Wam o nim opowiemy!
Pomysł na projekt zrodził się, gdy udzielaliśmy pomocy obywatelom Ukrainy przybyłym do Polski po 24 lutego. Szybko okazało się, że to właśnie możliwość komunikowania się w nowym środowisku jest najbardziej potrzebna. Zaczęliśmy więc działać, tak aby przełamać barierę językową naszych kursantów. Zadbaliśmy też o pomoc prawną i wsparcie psychologiczne. Przyjaznym miejscem, w którym mogliśmy to zorganizować, była Niepubliczna Szkoła Podstawowa Wyspa JP2 na ul. Radzymińskiej 118a w Warszawie.
Lipcowy kurs językowy
Podczas kursu postawiliśmy na intensywną naukę języka. Taka formuła pojawiła się po konsultacjach z kursantami – preferowali oni codzienne lekcje. Zadbaliśmy nie tylko o podręczniki i zeszyty, ale także o drobne przekąski i ciepłe napoje. Wiemy, że uchodźcy żyją w różnych warunkach, zależało nam więc, aby nikt nie był głodny w trakcie lekcji.
Osoby biorące udział w kursie reprezentowały różny status społeczny i grupy zawodowe. Znalazły się wśród nich panie wykonujące zawody lekarek, nauczycielek, księgowych, instruktorek tańca, a także studenci i licealiści. Dzięki temu zajęcia nie wyglądały tak samo i były znacznie ciekawsze.
Jednak aby kursanci mogli się uczyć, dzieci musiały mieć jakieś zajęcie! Opiekę nad nimi sprawowała animatorka, która wprowadzała w życie zasadę „uczyć – bawiąc”. Kreatywne, plastyczne i sportowe zabawy przeplatały się z elementami nauki języka polskiego. Dzieci miały poczucie bezpieczeństwa – w sali obok znajdowały się mamy, do których zawsze można było zajrzeć.
Czas na praktykę, czyli Dzień języka polskiego
Po nauce teorii warto przejść do praktyki! 24 września 2022 roku zorganizowaliśmy dzień z ciekawymi zajęciami. Kursanci pisali listy w języku polskim oraz brali udział w zajęciach plastycznych. Dodatkowo – jeśli planowali zmianę pracy lub aktywnie jej poszukiwali – mogli skonsultować się z doradcą zawodowym, reprezentującym Fundację Sławek, która nieodpłatnie angażowała się w nasz projekt.
Konsultacje z psychologiem i prawnikiem
Od momentu rozpoczęcia naszego projektu wiadomo było, że pomoc psychologa i prawnika okaże się niezbędna. Z pomocy psychologa skorzystało 11 osób – dziś wiemy już, że było to dla nich ogromne wsparcie w tym trudnym czasie. Bardzo cieszą nas stwierdzenia, iż pozwala im to „bardziej optymistycznie patrzeć w przyszłość”.
Z kolei pomoc prawna przydała się 6 osobom – najczęstsze pytania dotyczyły podejmowania nauki przez dzieci w polskich szkołach, możliwych form zatrudnienia w Polsce czy rejestracji auta.
Co osiągnęliśmy?
Zadbaliśmy, aby kursanci mogli komunikować się w podstawowych, codziennych sprawach. 20 dorosłych i 10 dzieci łączy jedno – wytrwałość w zdobywaniu wiedzy! Osiągnęli oni poziom A1 (części kursantów udało się osiągnąć nawet wyższy poziom). Podczas kursu z radością obserwowaliśmy bardzo dużą frekwencję – mieliśmy więc pewność, że idealnie odpowiedzieliśmy na ich potrzeby. Aby kursanci mogli nadal się uczyć, przekazaliśmy im specjalne podręczniki.
Zapewniliśmy możliwość nauki dla 5 dzieci – obecnie uczą się w Niepublicznej Szkole Podstawowej Wyspa JP2 (2 osoby) oraz Dwujęzycznym Liceum Ogólnokształcącym Wyspa JP2 (3 osoby).
Zadbaliśmy o pomoc psychologa oraz prawną dla naszych beneficjentów, aby mogli lepiej odnaleźć się w nowych warunkach.
Za nasz największy sukces uważamy jednak ogromną różnicę w zachowaniu uczestników projektu. Z początku większość z nich była pełna obaw i nieufna. Z czasem okazało się, że dostrzegają oni pozytywne, drobne rzeczy dnia codziennego oraz uczą się inaczej reagować na wojnę i doniesienia z Ukrainy. Pojawiła się też ciekawość – uczestnicy zaczęli interesować się naszym językiem, a mniej aktywne, nieśmiałe osoby otwierały się na nowe doświadczenia.
Tych kilka miesięcy – od 30.05 do 30.09 – pozwoliło nam dostrzec, że realna poprawa jakości życia w tak krótkim czasie jest możliwa. Ich sukcesy to również nasz sukces.
